Anayasa Kadın Platformu, anayasa çalışmaları kapsamında Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne önerilerini sundu. Platform, tüm karar organlarında kadınların eşit temsilini sağlayan, işyerlerinde her türlü ayrımcılık, cinsel taciz ve mobbinge karşı önlemler alan, zorunlu din ve milli güvenlik derslerine yer vermeyen bir anayasa talep ediyordu.
Platform, “Erkek demokrasiden gerçek demokrasiye eşitlikçi, demokratik ve özgürlükçü bir anayasa için talepler” başlığı altında isteklerini sıraladı. Platform, yeni anayasa için toplumsal meşruiyeti olan katılımcı, geniş bir tartışma ortamı sağlanması, toplumsal farklılıkları en az siyasi farklılıklar kadar hesaba katan, toplumsal ve siyasi temsil gücü yüksek bir “Anayasa Meclisi” oluşturulmasını önerdi. Anayasa Meclisi’nin, parlamento içi ve dışı siyasi partileri ve sivil toplum örgütlerini kapsayacak anlayışla oluşturulması, bu mecliste yüzde 50 kadın temsilinin, toplumun her kesiminden kadınlara yer verilerek sağlanması istendi. Anayasa Kadın Platformu, “devleti, milleti, aileyi değil; bireyi temel alan”, kadını aileden bağımsız eşit, özgür birey olarak gören, insan ve kadın haklarına dayalı, zorunlu din ve milli güvenlik derslerine yer vermeyen, farklılıklara ve doğaya saygılı bir eğitim sistemini öngören bir anayasa talep etti.
Anayasa Kadın Platformu, 22 Temmuz 2007 seçimleri sonrasında başlayan yeni anayasa tartışmalarına müdahil olmak için 86 kadın örgütü tarafından kuruldu. 2 Ekim 2007’de kuruluşunu bir basın toplantısı ile duyuran platform aynı toplantıda taleplerini açıkladı. Platform, Eylül 2007’de AKP’nin hazırlattığı Anayasa Taslağı’nın 9. maddesine karşı çıkıp, mevcut anayasanın 10. maddesindeki “Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir; devlet, bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür,” ifadesinin yeni anayasada da korunmasını istedi ve kadınların taslakta “erkeklerle eşit” olarak değil, “korunmaya muhtaç” olarak gösterilmesini eleştirdi.
Daha sonra katılımcı kadın örgütü sayısının 200’ü bulduğu platform, yeni bir anayasadan önce o anayasayı tartışacak özgür ortamı yaratmak üzere siyasi bir reform yapılmasını savunan Özgürlükçü Anayasa Platformu’nun da bileşeni idi.
