Uzun bir dönem popüler basında feminizm denince akla gelen ilk isim olan Duygu Asena, 19 Nisan 1946’da İstanbul’da doğdu. Duygu Asena’nın 1987 yılında basılan ilk kitabı Kadının Adı Yok bir yıl içinde 40 baskı yaparak Türkiye’de satış rekoru kırdı. Birçok kadının feminist olmasını sağladı bu kitap. Kadınların hayatlarını değiştirmeleri için cesaret verdi. Kitap, 1988 yılında müstehcen içerikli bulunup yasaklandı. İki yıl süren davalar sonunda tekrar basımına izin verilen kitap Atıf Yılmaz tarafından sinemaya uyarlandı.
Duygu Asena sadece kitaplarıyla değil yaşam tarzıyla ve dergilerde, gazetelerde yazdığı yazılarla da kadınlara güç verdi. Kadınları hayatlarına sahip çıkmaları için cesaretlendirdi. Kadınca ve Kim dergilerinin yayın yönetmenliğini yapan Duygu Asena, yayın hayatı uzun yıllar süren bu dergilerde sürekli olarak kadınların hayatları ve feminizmin mücadele alanları üzerine yazdı. Feminizmin güçlenmesinde, feminizmin sözlerine kulak verilmesinde Duygu’nun bu dergilerde yazdığı yazıların büyük etkisi oldu.
Duygu Asena “Kadının Adı Yok” kitabından sonra başka kitaplar da yazdı: Paramparça (2004), Aşk Gidiyorum Demez (2003), Aslında Özgürsün (2001), Aynada Aşk Vardı (1997), Değişen Bir Şey Yok (1994), Kahramanlar Hep Erkek (1992), Aslında Aşk da Yok (1989).
Duygu Asena, tedavi görmekte olduğu VKV Amerikan Hastanesi’nde beyin tümörü nedeniyle 30 Temmuz 2006 günü aramızdan ayrıldı.
Şirin Tekeliden Duygu için;
“Ben Duygu’yu çok sık gören biri değildim. Kadınca’daki çalışma arkadaşları gibi onunla her gün karşılaşma şansım olmadı. Ama hayatlarımız, son yirmibeş yılda zaman zaman kesişti ve bu kesişmelerden çok canlı, keyifli anılar sakladım. Bunları sizlerle paylaşarak, kendi Duygu portremi çizmeye çalışacağım… ”
http://bianet.org/bianet/kadin/83117-sirin-tekeliden-duygu-icin
